La Ley 7/1985 reguladora de las Bases del Régimen Local

A Lei 7/1985, do 2 de abril, reguladora das Bases do Réxime Local, veu definir o alcance da autonomía que a Constitución recoñece ás Entidades Locais.

Para definir os ámbitos competenciais dos Entes locais tivo en conta unha composición equilibrada dos seguintes factores:

1

a) A necesidade da garantía suficiente da autonomía local, fixando un mínimo común denominador en canto ao contido desta autonomía.

2

b) A esixencia da armonización normativa con esta garantía xeral.

3

c) A imposibilidade material, en todo caso, da definición absoluta das competencias locais en todos e cada un dos sectores de intervención potencial da Administración local desde a lexislación do réxime local.

A Lei 7/1985, entre outros aspectos, define:

1

O contido da Administración Local

2

As entidades que comprende e os seus elementos

3

O seu réxime de funcionamento e as súas competencias

4

Os seus bens, as actividades nas que poden intervir e a forma de prestación dos seus servizos

5

As normas estatutarias específicas dos empregados públicos locais

6

O sistema básico de financiamento das Facendas Locais

Real Decreto Lexislativo 781/1986, do 18 de abril

O desenvolvemento da Constitución tamén se realizou polo Real Decreto Lexislativo 781/1986, do 18 de abril, polo que se aproba o Texto Refundido de Disposicións Lexais Vixentes en Materia de Réxime Local.

Asimismo, a Lei 7/1985 recolle a normativa anteriormente vixente, que se deixou en vigor, e que regula os mesmos aspectos, incluso con maiores concrecións.

Por iso, outras normas relativas ao Réxime Local son: